Koopkrachtplakkaat

EnergieplakkaatC

173646265 10222054268599783 1356797931624160070 n

Delen van artikels

Minimale dienstverlening spoorwegen
Zet symbooldossiers op een doodlopend spoor en breng de maximale dienstverlening op het hoofdspoor!

De regeringspartijen stemmen vandaag de wet 'Minimale dienstverlening' in het Parlement. Met een symbooldossier als de minimale dienstverlening tracht de regering haar spoorwegonkunde te verbergen. Deze regering heeft meer tijd en werkkracht gestoken in een project dat beschamend is voor elke spoorwegman –vrouw. Het spoorwegpersoneel wilt tijd en werkkracht steken in een maximale dienstverlening met maximale middelen. De klant moet centraal staan!

Ludo Sempels, voorzitter Nederlandstalige vleugel ACOD Spoor: "Deze regering heeft duidelijk minder moeite met het stemmen van anti-vakbondswetten dan het creëren en stemmen van doeltreffende wetten tegen fiscale paradijzen. Concreet: de reizigers die opstappen in een stopplaats, zullen geen trein hebben. Zij zullen zich moeten verplaatsen naar een groot station waar ze natuurlijk geen parking meer vinden. Eenmaal toegekomen op een overvol perron, zien ze een overvolle trein binnen rijden waar ze niet op geraken. Zelfde scenario bij de terugreis. Wanneer geraken onze reizigers op het werk, wanneer geraken ze terug thuis? Hoe gaan de reizigers hun familiale verplichtingen – schoolgaande kinderen – kunnen combineren? Onzekerheid troef! Bovendien gaat de werkgever het argument dat er geen treinen rijden niet meer aanvaarden als verontschuldiging, want er is een 'minimale dienstverlening'. Deze regering zou zich beter bezighouden met een maximale dienstverlening en een sociaal overleg die naam waardig. Een écht sociaal overleg met respect voor reizigers en personeelsleden. Een terug eengemaakt bedrijf dat klantgericht werkt. Geen One Man Car maar een One (Wo)Man Management!"

 

We stellen ons vooral vragen omtrent de spoorwegveiligheid.

Ludo Sempels: "Op de vraag wat er dient te gebeuren bij een overvolle trein, kunnen of willen de parlementsleden van de regeringspartijen niet antwoorden. Mag de trein vertrekken? Ja of neen? Wie is er verantwoordelijk? Er kon geen antwoord gegeven worden. Met andere woorden, deze parlementsleden stemmen een wet waar ze niet goed over hebben nagedacht. Wie gaat er verantwoordelijk zijn bij incidenten of ongevallen? Het spoorwegpersoneel?"

De wet legt bepaalde beroepscategorieën op om vooraf hun intenties – ik staak of ik staak niet - kenbaar te stellen. Andere beroepscategorieën dienen dit niet te doen en kunnen op het laatste moment beslissen of men staakt of niet.

Ludo Sempels: "Hier is toch sprake van een aantasting van het gelijkheidsbeginsel. Als vakbond hanteren wij de norm dat elke spoorwegbediende gelijk is. Deze regering heeft duidelijk andere principes."